Sinds het begin van 2025 is de Amerikaanse dollar voortdurend gedaald, met een verlies van 9 % ten opzichte van de euro en 8,9 % ten opzichte van de belangrijkste andere valuta’s. Deze neerwaartse trend blijft niet zonder gevolgen, want hij doet twijfels rijzen over de soliditeit van de dollar op de internationale markten.
Volgens verschillende financiële analisten zou deze waardevermindering kunnen aanhouden en sommigen voorzien zelfs een eurokoers van meer dan 1,20 dollar tegen het einde van het jaar. De redenen voor deze daling zijn talrijk en houden verband met belangrijke economische en politieke factoren, met name de strategische keuzes van de regering-Trump.
Trump aan de basis van de waardevermindering van de dollar
De belangrijkste factor die de daling van de dollar verklaart, zijn de economische beslissingen van de regering-Trump. De handelsspanningen, met name met China, hebben een aanzienlijke impact gehad op de Amerikaanse economie. De invoering van invoerrechten op buitenlandse producten, hoewel bedoeld om de lokale productie te stimuleren, heeft ook geleid tot duurdere geïmporteerde goederen en verstoring van de wereldwijde toeleveringsketens.
De OESO heeft onlangs zijn groeiprognoses voor 2025 naar beneden bijgesteld en het Amerikaanse bbp herzien van 2,2 % naar 1,6 %. Deze herziening is grotendeels te wijten aan de gevolgen van het protectionistische beleid van de regering-Trump, dat onzekerheid creëert en buitenlandse investeringen remt. Een zwakkere groei in de Verenigde Staten leidt tot een lagere vraag naar de dollar, wat de waarde van de dollar ten opzichte van andere valuta’s, met name de euro, onder druk zet.
Kapitaalvlucht
De daling van de dollar kan niet alleen worden verklaard door interne economische factoren. De reactie van beleggers op de toenemende onzekerheid als gevolg van het Amerikaanse beleid speelt een belangrijke rol. Veel buitenlandse beleggers zijn begonnen hun in dollars luidende activa te verkopen en zich te richten op andere valuta’s, met name de euro, die betere economische vooruitzichten heeft.
Dit fenomeen, dat “portefeuilleverschuiving” wordt genoemd, heeft de dollar extra onder druk gezet. Beleggers herzien hun posities en proberen hun blootstelling aan Amerikaanse activa te verminderen, wat leidt tot een massale verkoop van dollars. Deze herallocatie van kapitaal versterkt de neerwaartse trend en sluit aan bij de voorspellingen van analisten, die een verdere waardevermindering van de dollar verwachten.
Paradoxen over Amerikaanse obligatierendementen
Een van de bijzonderheden van de huidige situatie is de paradox tussen de Amerikaanse obligatierendementen en de ontwikkeling van de dollar. In theorie wordt de valuta van het betreffende land sterker wanneer de obligatierendementen stijgen, omdat beleggers willen profiteren van hogere rendementen. Hoewel de Amerikaanse obligatierendementen sinds begin 2025 zijn gestegen van 4 % tot meer dan 4,6 %, is de dollar echter verder in waarde gedaald.
Dit fenomeen kan worden verklaard door de vlucht van beleggers die, ondanks hogere rendementen, hun activa in dollars liever van de hand doen vanwege de politieke en economische onzekerheid. De stijging van de obligatierendementen was dus niet voldoende om de trend te keren en de dollar bleef dalen.
Pessimistische vooruitzichten voor de dollar
Grote financiële instellingen, zoals Goldman Sachs, Morgan Stanley en Deutsche Bank, delen eenzelfde visie: de zwakte van de dollar zal zich waarschijnlijk voortzetten. Deze banken schatten dat de euro tegen het einde van het jaar 1,20 dollar zou kunnen bereiken, en zelfs 1,25 dollar tegen 2026.
Morgan Stanley wijst er bijvoorbeeld op dat de aanhoudende begrotingstekorten in de Verenigde Staten, in combinatie met een onzeker handelsbeleid, de dollar zullen blijven drukken. Bovendien worden de interne politieke spanningen, zoals de dreigementen van Trump aan het adres van de Federal Reserve, alleen maar verergerd.
De euro heeft gunstigere vooruitzichten
De euro daarentegen heeft gunstigere vooruitzichten. Europa heeft weliswaar te kampen met zijn eigen uitdagingen, maar lijkt beter toegerust om de wereldwijde onzekerheid het hoofd te bieden. Met name Duitsland heeft zijn begrotingsbeleid versoepeld en de overheidsuitgaven verhoogd, onder meer in de defensiesector. Dit heeft een stabieler en aantrekkelijker klimaat gecreëerd voor buitenlandse investeerders.
Bovendien zou de Europese Centrale Bank (ECB) op termijn haar monetaire beleid kunnen aanpassen om de groei in de eurozone te ondersteunen. Als de ECB besluit haar beleid niet verder te versoepelen, zou de relatieve stabiliteit van de eurozone de euro ten opzichte van de dollar verder kunnen versterken.
