Een wetenschappelijke studie heeft nieuwe inzichten verschaft in de rol van walvissen in het verleden en aangetoond dat ze een uiterst belangrijk dier waren voor de menselijke overleving.
Een recente wetenschappelijke ontdekking door experts van ICTA-UAB, het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek (CNRS) en de Universiteit van British Columbia onthulde een volledig onbekend aspect van de geschiedenis van mensen en walvissen.
Volgens het onderzoek werd ongeveer 20.000 jaar geleden begonnen met het maken van werktuigen uit walvisbotten . Deze ontdekking bevestigt opnieuw de cruciale rol van dit zeedier om te overleven.
“Onze studie onthult dat de botten afkomstig zijn van ten minste vijf soorten grote walvissen, waarvan de oudste dateren van ongeveer 19.000-20.000 jaar geleden. Dit zijn enkele van de vroegst bekende bewijzen dat mensen walvisresten als gereedschap gebruikten,” aldus Jean-Marc Pétillon, hoofdauteur van het onderzoek.
Wetenschappelijke studie dwingt tot herschrijven geschiedenis
Het onderzoek, gepubliceerd in Nature Communications, analyseerde 83 botgereedschappen die werden opgegraven op vindplaatsen in de Golf van Biskaje in Spanje, evenals 90 andere botten uit Santa Catalina.
Door middel van koolstofdatering en massaspectrometrie identificeerden de experts elke soort en de leeftijd van de monsters.
“Onze studie onthult dat de botten afkomstig zijn van ten minste vijf soorten grote walvissen, waarvan de oudste ongeveer 19.000-20.000 jaar geleden dateren,” aldus de hoofdauteur.
Waarom deze ontdekking belangrijk is voor de wetenschap
Deze ontdekking is een van de baanbrekende bewijzen dat mensen de resten van dit dier als gereedschap gebruikten.
Hoewel het moeilijk is om het begin van de interacties tussen walvissen en mensen te achterhalen vanwege de schade die wordt veroorzaakt door de stijgende zeespiegel, hebben deze archeologische vindplaatsen een dieper inzicht gegeven in de geschiedenis van het gebruik van walvisgereedschap.
Een andere nieuwigheid van dit onderzoek is dat, volgens de chemische gegevens die uit de botten zijn gehaald, de voedingsgewoonten van de walvissen uit de oudheid niet helemaal overeenkomen met die van de walvissen van vandaag, wat ook wijst op veranderingen in het gedrag van deze dieren en nieuwe inzichten geeft in hun rol in het verleden.
