In tegenstelling tot een uitspraak van eerder dit jaar is het Hof van Cassatie van mening dat klanten weliswaar waakzaam moeten zijn in geval van fraude, maar dat dit ook voor banken geldt. Er zijn met name bepaalde elementen die hen moeten alarmeren!
Oplichting door bankadviseurs, “vishing”, identiteitsfraude of gewoon phishing… de laatste maanden neemt het aantal gevallen van bankfraude toe en zijn er steeds meer slachtoffers. Meestal worden de bankrekeningen van de slachtoffers zeer snel leeggehaald. Als een klant uit eigen beweging op een link klikt, is de bank vaak niet bereid om de kosten terug te betalen. Zoals RMC begin januari meldde, oordeelde het Hof van Cassatie in een eerste zaak dat de klant verantwoordelijk was voor dit soort oplichting.
Het klikken op een link waarvan de herkomst twijfelachtig is, werd in eerste instantie beschouwd als “grove nalatigheid”. Zelfs als de rekeningen leeggehaald werden, hoefde de bank dus geen terugbetaling te doen. In een andere zaak van 30 april heeft het Hof van Cassatie echter zijn standpunt bijgesteld en het arrest van het hof van beroep vernietigd. Het Hof is in deze nieuwe zaak van oordeel dat de bank moet aantonen dat zij haar zorgvuldigheids- en controleplicht met betrekking tot de bankoverschrijving is nagekomen.
Zeven overschrijvingen in korte tijd
In zijn arrest bekritiseert het Hof de eerste beslissing: “Zonder na te gaan, zoals het haar toekwam, of de betwiste betalingstransacties waren geauthenticeerd, naar behoren geregistreerd en geboekt en niet waren aangetast door een technische of andere tekortkoming, heeft het hof van beroep zijn beslissing van rechtsgrondslag ontdaan.” Zal deze nieuwe zaak een precedent scheppen? Dat hangt af van het geval. In de zaak die op 30 april werd berecht, hebben de oplichters namelijk zeven overschrijvingen in zeer korte tijd uitgevoerd.
Volgens het Hof van Cassatie was er echter sprake van onoplettendheid van de bank. Volgens onze collega’s is de hoge rechtbank ook van mening dat banken zich niet altijd achter de nalatigheid van hun klanten kunnen verschuilen om terugbetaling te vermijden. In alle gevallen is bewijs onontbeerlijk, zowel van de kant van de consument als van de banken. Aan de hand van deze documenten kan het Hof van Cassatie beslissen of er sprake is van nalatigheid van een van beide partijen.
