Een gepensioneerde gaat in het dorp van zijn dromen wonen en ontdekt dat hij 900 kilometer moet reizen om de administratieve formaliteiten te regelen: “Dit alles om mijn identiteitskaart te vernieuwen”.

In een Frans dorp heeft de 76-jarige voormalige Belgische ambtenaar Yves Villers besloten met pensioen te gaan. Wat echter een rustige oude dag leek te worden, is al snel een lijdensweg geworden.

In het pittoreske dorpje Plainfaing in Frankrijk heeft de 76-jarige voormalige Belgische ambtenaar Yves Villers besloten met pensioen te gaan. Wat echter een rustige oude dag leek te worden, is al snel veranderd in een onverwachte administratieve hel. Bij zijn verhuizing vanuit Ukkel in België kreeg Villers te maken met een ingewikkelde bureaucratische procedure om zijn woonplaats in Frankrijk officieel vast te leggen en zijn identiteitskaart te vernieuwen, aldus het medium DH Les Sports.

Met meer dan 550.000 Belgische staatsburgers die in het buitenland wonen, waarbij Frankrijk de favoriete bestemming is, staat Villers niet alleen in zijn zoektocht naar een rustiger leven. Het proces is echter niet eenvoudig geweest. Bij aankomst in Plainfaing moest de gepensioneerde zijn verandering van woonplaats doorgeven aan het gemeentehuis van Ukkel en zich uitschrijven bij de Belgische bevolkingsdienst, evenals zijn situatie melden bij het Belgische consulaat-generaal in Frankrijk.

Een bureaucratische reis

De uitdaging voor Villers begon toen hij zich realiseerde dat het vernieuwen van zijn Belgische identiteitskaart op Frans grondgebied geen eenvoudige opgave zou zijn. Toen hij naar het gemeentehuis van Plainfaing ging in de hoop de formaliteiten te vereenvoudigen, ontdekte hij dat de lokale overheid hem, ondanks de erkenning op Europees niveau, niet kon helpen bij de vernieuwing van zijn document. De volgende logische stap was om naar het dichtstbijzijnde Belgische consulaat in Straatsburg te gaan, maar ook daar stuitte hij op hindernissen.

Geconfronteerd met deze hindernissen deed Villers een beroep op het systeem van “rondreizende consuls” van het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken, dat is opgezet om expats te helpen door biometrische gegevens te verzamelen. De steden die onder dit systeem vallen, waaronder Lille, lagen echter ver van zijn huidige woonplaats. Yves had dus geen andere keuze dan naar de ambassade in Parijs of naar het gemeentehuis van Ukkel, zijn geboortedorp, te reizen, meer dan 900 kilometer verderop. In totaal zou hij een reis van meerdere dagen met de auto moeten maken.

Een enorme uitgave

Omdat hij niet kan autorijden, moet Villers de reis met de trein maken, een heen- en terugreis die een aanzienlijk deel van zijn pensioen opslokt. Alleen al de reis naar Brussel om zijn identiteitskaart te vernieuwen kost ongeveer 450 euro, nog afgezien van de extra kosten voor een spoedprocedure, die in Ukkel 220 euro bedragen. Volgens DH Les Sports is dit bedrag aanzienlijk hoger dan in andere Belgische gemeenten.

Om zo’n dure reis naar België te vermijden, heeft Yves Villers besloten zich tot de Belgische ambassade in Parijs te wenden, maar daarmee was de odyssee nog lang niet ten einde. Nadat hij eind april online een afspraak had geprobeerd te maken, was de enige beschikbare datum pas medio juli 2025, waardoor hij meer dan twee maanden moest wachten voor een procedure die volgens hem met de huidige technologieën vereenvoudigd zou kunnen worden.

De voormalige ambtenaar, die goed bekend is met de administratieve complexiteit, stelt een update van het systeem voor: “We leven in een tijdperk waarin technologie het leven zou moeten vergemakkelijken, niet bemoeilijken”, aldus de Franse media. Yves benadrukt dat, ondanks de noodzaak om fraude te voorkomen, er in tijden van kunstmatige intelligentie efficiëntere manieren moeten zijn om deze procedures af te handelen.